





Οι αλφαμίτες του 9ου Λόχου, με Διοικητή τον Δημήτριο Ιωαννίδη, οδηγούσαν τους κρατουμένους προς τη Χαράδρα, μια τοποθεσία στο εσωτερικό της Μακρονήσου. Λίγο πριν φτάσουν εκεί, ξεχώριζαν τους μισούς. Στην αρχή βασάνιζαν την πρώτη ομάδα κρατουμένων, ενώ οι υπόλοιποι περίμεναν τη σειρά τους. Η μέθοδος αυτή λειτουργούσε ως ψυχολογική πίεση για να καμφθεί το ηθικό των ανδρών.
Χαρακτικό του Γ. Φαρσακίδη από σχέδιο του 1949.

Σχέδιο με σινική μελάνη του Γ. Φαρσακίδη, 1949

Οι βασανιστές συνήθιζαν να βγάζουν τις νύχτες έξω τους στρατιώτες ή τους εκτοπισμένους, να τους φορτώνουν με βάρη και να τους υποχρεώνουν σε άσκοπη πεζοπορία.
Σχέδιο του Γ. Φαρσακίδη, 1950

Πολλοί δεν άντεξαν τα διαρκή σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια, τα καψόνια και γενικότερα τις διάφορες μεθόδους "αναμόρφωσης". Κάποιοι εκδήλωναν παραληρηματικές κρίσεις και σπασμούς ή ξυπνούσαν ουρλιάζοντας τις νύχτες. Όσους παρουσίαζαν βαρύτερα συμπτώματα τους έβαζαν σε συγκεκριμένες σκηνές που τις ονόμαζαν "τρελάδικα". Ο εικονιζόμενος κρατούμενος, στις νυχτερινές κρίσεις του, έτρεχε έξω από το "τρελάδικο", φωνάζοντας "μεριάστε να διαβώ", και ριχνόταν στα σύρματα ή στα μυτερά βράχια. Αν δεν τον προλάβαιναν εγκαίρως, έπεφτε στη θάλασσα. Κάποιοι, εκτός από τις κρίσεις, πέρασαν και μεγάλα διαστήματα πλήρους αλαλίας, όπως οι Αντώνης Μπριλλάκης, Γιάννης Χοτζέας κ.ά. Οι περισσότεροι συνήλθαν, κάποιοι όμως δεν κατάφεραν ποτέ να ξεπεράσουν τα τραύματα του βασανισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου