Σάββατο 10 Απριλίου 2010

ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΔΙΔΩ


ΓΙΑΝΝΟΥ ΜΙΝΑ

ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΧΡΥΣΑ


Ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ στην 5η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής το Γενάρη του 1949 στο Γράμμο: 1. Β. Μπαρτζιώτας, 2. Π. Δανιηλίδης, 3. Ν. Ζαχαριάδης, 4. Π. Σινάκος, 5. Κ. Καραγιώργης, 6. Μ. Πορφυρογένης, 7. Δ. Βλαντάς, 8. Π. Μαυρομμάτης, 9. Ι. Ιωαννίδης, 10. Κ. Λουλές, 11. Χ. Χατζηβασιλείου, 12. Α. Γκρόζος, 13. Λ. Στρίγγος, 14. Γ. Ερυθριάδης, 15. Αλέγκρα (Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Πέτρο Ρούσσο

ΛΕΝΤΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ ΜΑΡΚΟΣ

Μέλη της Τροτσκιστικής "Διεθνούς Κομμουνιστικής Λίγκας"

ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑ, ΜΑΡΤΗΣ 1941, Δραπέτες, μέλη της Τροτσκιστικής "Διεθνούς Κομμουνιστικής Λίγκας" από το στρατόπεδο της Ακροναυπλίας. Λάζαρος Τουρνόπουλος, Άγις Στίνας (2ος από αριστερά), Γιάννης Κρόκος, Δημοσθένης Βουρσούκης, Γιάννης Μακρής, Γιάννης Ξυπόλητος, Νικόλαος Ρεμπάτσικας, Ηρακλής Μήτσου, Χρήστος Σούλας, Χρήστος Αναστασιάδης, Παρασκευάς Παπανικολάου, Λουκάς Καρλαύτης

ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗΣ ΚΩΣΤΑΣ



Για το θάνατο του Καραγιώργη άμεσα και προσωπικά υπεύθυνος είναι ο Ζαχαριάδης

ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Γιανούλης Γιώργος Επταχώρι Καστοριάς. Διοικητής του ΕΛΑΣ περιοχής Γράμμου. Εκτελέστηκε το 1948 απο Γούσια-Ζαχαριάδη.

ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΜΙΚΗΣ


1965. Στην κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα

Εύδηλος Ικαρίας 1948. Εξόριστος, για δεύτερη φορά,
με τους συντρόφους του γραφείου της ΕΠΟΝ

Ράχες, Ικαρίας, Χριστός, 1947.
Πρώτη εξορία

ΕΠΟΝ


Αποψη του Συνεδρίου την πρώτη μέρα των εργασιών






Κυριακή 4 Απριλίου 2010

ΣΑΝΤΑΣ ΛΑΚΗΣ

Εμείς αγόρι μου, είμαστε δρακογενια. κοιμηθήκαμε πάνω στο χιόνι κι ανάμεσα στα σκίνα,δεχτήκαμε ιατρικές επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό,ζήσαμε στα ξερονήσια και τις φυλακές,μάθαμε ν αντέχουμε Δεν προλάβαμε να βγούμε στην κοινωνία και βγήκαμε στην Αντίσταση Τα οράματα ερχόντουσαν από μόνα τους να σε συναντήσουν

Ένα μικρο τέταρτο του φεγγαριού έπεφτε πάνω στα μάρμαρα το χουμε συμφωνήσει Αν παν να μας συλλάβουν, θα πέσουμε από την Ακρόπολη Παιδευόμαστε,είναι στερεωμένη με συρματόσκοινο .Σιωπή Μονό το γέλιο της γερμανικής φρουράς ακούγεται Ένα ένα κόβουμε τα σύρματα με χέρια, με δόντια, με λύσσα! Η σημαία πέφτει...........

Λάκης Σάντας

ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ

οι λογοτέχνες Ν.Καρβούνης Δ.Χατζής στο βουνό

ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΛΑΝ, ΔΣΕ

Μητροπολιτης Κοζανης

Ζαχαρίας αρχηγός του ΕΛΑΝ
Π.Ρούσος-Αλ.Σβωλος-Στ.Σαράφης

Ο ΑΝΥΠΟΜΟΜΟΣ

ΕΠΟΝ


Χριστούγεννα 1944 - Επονίτες της Πρέβεζας τραγουδούν τα κάλαντα.

ΓΚΡΟΖΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Δεύτερος από τα αριστερά εικονίζεται ο Απόστολος Γκρόζος, μέλος τότε της ΚΕ του Κόμματος και υπουργός Εργασίας της ΠΔΚ, κατοπινά επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ και στο μέσον, με τη στρατιωτική στολή, ο Κώστας Λουλές, βοηθός τότε του πολιτικού επιτρόπου και κατοπινά μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

Στη μέση, ο ηλικιωμένος με τα γυαλιά είναι ο χειρούργος, καθηγητής των πανεπιστημίων της Αθήνας και του Βερολίνου, Πέτρος Κόκκαλης, τότε υπουργός Υγείας και Πρόνοιας στην ΠΔΚ. Δεξιά του, είναι ο ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ, Τάκης Μαμάτσης. Αριστερά του, ο υπολοχαγός Γαβρήλος Παπαδόπουλος και μπροστά από τον Π. Κόκκαλη, η ανθυπολοχαγός Μαρίτσα Αγγελίδου.

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

ΦΑΡΣΑΚΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ


Ο Γ. Φαρσακίδης, πρώτος από αριστερά, μαζί με ΕΠΟΝίτες συναγωνιστές του

«Μακρόνησος: 5ος Λόχος, κάψιμο με πυρωμένη μασιά» (μολύβι)
«Μακρόνησος: για τη χαράδρα του βασανισμού» (μολύβια)
Μακελειό στη Χαράδρα.
Οι αλφαμίτες του 9ου Λόχου, με Διοικητή τον Δημήτριο Ιωαννίδη, οδηγούσαν τους κρατουμένους προς τη Χαράδρα, μια τοποθεσία στο εσωτερικό της Μακρονήσου. Λίγο πριν φτάσουν εκεί, ξεχώριζαν τους μισούς. Στην αρχή βασάνιζαν την πρώτη ομάδα κρατουμένων, ενώ οι υπόλοιποι περίμεναν τη σειρά τους. Η μέθοδος αυτή λειτουργούσε ως ψυχολογική πίεση για να καμφθεί το ηθικό των ανδρών.
Χαρακτικό του Γ. Φαρσακίδη από σχέδιο του 1949.
Φάλαγγα στην κορυφή.
Σχέδιο με σινική μελάνη του Γ. Φαρσακίδη, 1949
Το καψόνι της ορθοστασίας.
Οι βασανιστές συνήθιζαν να βγάζουν τις νύχτες έξω τους στρατιώτες ή τους εκτοπισμένους, να τους φορτώνουν με βάρη και να τους υποχρεώνουν σε άσκοπη πεζοπορία.
Σχέδιο του Γ. Φαρσακίδη, 1950

Μεριάστε να διαβώ...,.
Πολλοί δεν άντεξαν τα διαρκή σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια, τα καψόνια και γενικότερα τις διάφορες μεθόδους "αναμόρφωσης". Κάποιοι εκδήλωναν παραληρηματικές κρίσεις και σπασμούς ή ξυπνούσαν ουρλιάζοντας τις νύχτες. Όσους παρουσίαζαν βαρύτερα συμπτώματα τους έβαζαν σε συγκεκριμένες σκηνές που τις ονόμαζαν "τρελάδικα". Ο εικονιζόμενος κρατούμενος, στις νυχτερινές κρίσεις του, έτρεχε έξω από το "τρελάδικο", φωνάζοντας "μεριάστε να διαβώ", και ριχνόταν στα σύρματα ή στα μυτερά βράχια. Αν δεν τον προλάβαιναν εγκαίρως, έπεφτε στη θάλασσα. Κάποιοι, εκτός από τις κρίσεις, πέρασαν και μεγάλα διαστήματα πλήρους αλαλίας, όπως οι Αντώνης Μπριλλάκης, Γιάννης Χοτζέας κ.ά. Οι περισσότεροι συνήλθαν, κάποιοι όμως δεν κατάφεραν ποτέ να ξεπεράσουν τα τραύματα του βασανισμού.